Kör Olası Gurbetlik
Kör Olasý Gurbetlik
Þimdi uzaklardayým, burnumda tüter sýla,
Kör olasý gurbetlik beni nelerden etti.
Dostla aramý açtý, ne bitmez bir fasýla.
Kör olasý gurbetlik bir ana yârden etti.
Gurbette ne yaþanýr kara bir kýþtan baþka,
Ne özlenen gül açar, ne de doyulur aþka.
Mevsimler mevsim deðil, tez dönebilsem keþke!
Kör olasý gurbetlik beni bahardan etti.
Nasýl da özlenmez ki vatanýmýn köyleri;
O geniþ ovalarý, sýra sýra daðlarý.
Kekik gelincik kokar uçsuz bucak baðlarý,
Kör olasý gurbetlik beni Nikfer’den etti.
Dolaþtýðým her sokak hâlâ yabancý bir yer,
Vatanýmý isterim, orasý baþka diyar.
Bir gün ölsem burada cesedimi yakarlar,
Kör olasý gurbetlik beni mezardan etti.
Nikfer...Denizli’nin bir köyü
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.