Sarhoşum

Sarhoþum sarhoþum, uyandýrmayýn beni
Býrakýn sallana salana yürüyeyim!
Normallik dediðin nedir ki?
Herkes konuþmaya ҫalýþýyor ayný dili
Ama baþka þekilde ҫalýyor iҫinde ki zili!
Sarhþum sarhoþum, uyandýrmayýn beni
Ýstemem ne atlas, ne libas, ne de ipek giysiyi
Yeter bana yeter bir keten bezi …
Hazýrladýðýnýzda mezar yerimi
Dünya’dan ne götürebilirim ki?
Hiҫ kimse bilmez türlü türlü yanan iҫimi
Sarhoþum sarhoþum uyandýrmayýn beni!
Hiҫ hesaba katmam bir kültürü veya dini
Ýnsanlýktýr normum,
Ҫöpe attým iҫimde ki nefreti ve kini!
Sildim acý ҫeke ҫeke iҫimde ki egoist güdülerimi
Ama daha ҫok dövülmem gerek
Ýnsanlýðýn örsünde
Ders versem de en yüce bir kürsüde
Girmemek iҫin bukalemum gibi þekilden þekile
Kayýp olmadan kalmak iҫin kendimde
Sarhoþum sarhoþum uyandýrmayýn beni
Uyandýkҫa kirletiyor bu Dünya denen yer bedenimi
Uyanýnca kanýyorum ben de dünyanýn nimetlerine
Servetine ve þehvetine
Girmek iҫin bir gönüle …
Fakirim, lütfen beni zengin etme
Sarhoþum sarhoþum uyandýrmayýn beni
Arýndýrmak iҫin dünya nimetlerinden bedenimi
Tanýmam ve kabul etmem
Ýnsanlýktan baþka hiҫ bir rengi!

Birden bire bir doðaҫlama eþliðinde gelen duygularla yazdým bu þiirimi!


H. Hüseyin - 28.03.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: