Karanfil Parmaklar-2

Karanfil Parmaklar-2

Ne sen o eski sensin, ne de ben bende kaldým
Kalbimi kýrdýðýn gün, geçimsiz adam oldum

Yan yana gelmiyorum her aklýma esenle
Kavgalýyým herkesle herkes davalý benle

Bulandý duygularým kir karýþtý sulara
Kaç zamandýr cemreler düþmüyor buralara

Keþkelere danýþýp sakýn piþmaným deme
Maziye özlem duyup kulak verip dinleme

Sustu pembe plaklar bizim þarkýmýz çalmaz
Senin kaldýðýn yerde benden bir eser olmaz

Anla iþte ben buyum bir daha deðiþemem
Azrail af getirse seninle görüþemem

Umuduna kurþun dök bana doðru akarsa
Çak kibriti yak gitsin, sende benden ne varsa

Uyuþup kalýr oldum anýlar deþilince
Karanfil parmaklarýn gönlüme iliþince

Ellerim tir titriyor zehir oluyor çayým
Uzaklardan sev beni, ben bana uðramayým… Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: