Ýzi tozu qalmayýb artýq keçmiþin,
Hər güc istəyən qoluna girib bir iblisin,
Qoxusu yayýldýqca Türkün ətrinin,
Aðlayýr bizimkilər kürə,ətini tökür Tiflisin.
Daha hara susuram dolub-daþýr xəzinəm,
Dilimdə yaralarým var dedim,danýþ dedilər,
Baðýram da eþidilmir,mən nə etməliyəm?
Nə gəlməyəm,nə də getmərəm,bu torpaðýn özüyəm.
Borçalýda əvvəla analar oyanar,sonra günəþ doðardý,
O müqqədəs ana südü burnunuzdan gəlməz mi?
Çox gördü bu gözlər qurd libasýnda çaqqallarý,
Ya Rəb uzax tut dedim məndən nə olar onlarý.
Gah oxudular bizə əcəm diyarýnýn naðýllarýný,
Çox təəssüf,tək vasitə bildik mollaxanalarý.
Məzhəb yolunda,Tanrý fars oldu birdən birə,
Nə olacaqdi ki?Türkü sevməyəcəkdi əlbətdə.
Hər qibləyə çevirdiər üzümüzü,millətdə çaþdý,
Biz hərkəs olduq amma bir özümüz olanmadýq.
Bizə kim nə tarix oxudusa,onu da qavradýq,
Hamý özünə qatdý,onlar yazdý biz oynadýq,
Ýndi pozmalýyýq tarixi yeniden yazmalýyýq.