Yetti ulan, Yeter artýk; Errrrr-keðin Ve cümle yýkýcý Yokedici gücün "Tanrý erki" postuna bürünmüþ, O çirkin siluetli "kadý"sý Ve sen Sahte barýþ kostümlü Ve dahi "siz-ler", Gerçek gözyaþý pýnarý Müsebbibi Ölüm kusan silahlarýn Ýki yüzlü Sinsi mimarlarý Yýkýlmalý artýk saltanatýnýz Yýkýlmalý da Þu kadim dünyayý Kadýnlar ve çocuklar yönetmeli artýk Ki Aðýtlý çýðlýklara Zamansýz Meçhûl bedenlere gark olmuþ Kan Ve gözyaþýna tepeleme doymuþ Ahhh o Gülümseme fakiri Özgür ve mutlu Yaþanýlasý dünyanýn, Orta dan Doðu dan Parsellenip yaðmalanmýþ Rengi petrol karasý, Eðonun ve hýrsýn Cevher babasý Varsýllýk içinde ki Huzur fukarasý.. Kahýr’ý derin Yüzünün çizgilerinde Ve Erbane ezgilerinde Yankýlanýp yürüyor Koþar adým ve Destansý.. O, Tek gerçeðin ve Kadýn geleceðin dir, Seninle özgürleþir ancak Gamzelerinde ki Binlerce yýllýk Altýn varak gibi iþlenmiþ Acýnýn Anaerkil tarihi gibi "dak" Ve O tutsak toprak... 14:EKÝM:2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.