SIR
Bir benden içeri,
Cismimin hiçlik denizinde buldum kendimi,
Molekül bileþik yýðýný bu beden
Lahuti bir ruh ile dolmuþ yanmýþ
Piþmesi için bir senaryoyla boyanmýþ.
Ebede gider imiþ, ezelde hep var imiþ,
Zahirin perdesinden oldukça aðyar imiþ.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kýrýþýyor gün geçtikçe esmer tenim
Ona veda ediyor bir kýsým dost bildiklerim.
Alacaklý olmuþ diþlerimi götürüyor,
Bir bakteri ordusu, görevini eksiksiz bitiriyor
Bilmem kaç yýl geçti
O simsiyah saçlar bu baþý terk edeli.
Renkler de duman duman azaldýlar.
Heyhat! gidenler geri gelmemek üzere ayrýldýlar
Sessiz sedasýz belli ki toprak oldular.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Karanlýk bir kuytuda,
Hiç görmediðim beynimin kývrýmlarý da eksiliyor sanki,
Dünyadan çekip oraya attýðým,
Silinmez sandýðým rengarenk fotoðraflar,
Griye boyandý bir kýsmý, pek de net görünmüyorlar.
Gün geçtikçe toprak daha çok çekiyor yorgun bedenimi
Boyum uzamýyor ve dahi kýsalýyor kemiklerim, kelimelerim
Kaslarým baþýna buyruk hareketler içinde
Lif lif yok oluyorlar, ten denen bu garip çuval içinde.
Görmüyor artýk uzaklarý gören gözlerim
Ara ara hiç gelmeyecek gençliðimi özlerim.
Naçar!
Belli ki verdiklerini geri alýyor Yaradan.
Belli ki bu bedendeki birçok hamur
Topraktan.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Sýrrýn ifþa olduðu gün mü gelmeliymiþ ölüm.
Bu çetin sýnavda ipucunun sýnavýn kendisi olduðunu
Sýnav sorularýnýn kendi cevaplarýna denk kaldýðýný
Yaþamanýn sadece bir sýnav aný olduðunu
Gözlerin gözcü, dillerin sözcüden ibaret
Bu aciz bedenin;
Sýnavýn basit bir eleman torbasýna konduðunu,
Ýnsan böyle mi bilmeliymiþ be Gülüm
Sýrrýn ifþa olduðu gün mü gelmeliymiþ ölüm…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.