...

geldin sevgilim
hoþgeldin
yüreðim/yüreðin
neredeydin
diye
sormam
soramam ki
hiç
gitmedin/gitmedim..

bir sürgünün esiri
ait olur sahibine
zam/an da geçse
ömür de yitip gitse de
her þey olduðu gibi
duruyor
akrep ve yelkovan
birbirini kovalarken
bile
ruhun hep .....

her özlem
boðulmalarýnda
suni teneffüsünle
döndürüyordun hayata
yaralarýmý sen
sarýyordun hiç
usanmadan..

ne
Babil’in
asma bahçelerinin
kuma gömülen kaleleri
ne yerinde olmayan
Ýskenderiye feneri
hiçbiri benim hazinemle
eþdeðer deðil!

her
gökgürültüsünün
uðultusunda
dallarýn,yapraklarýn
hýþýrtýsýnda
dalgalarýn,
yaðmurun sesinde
yaðan kar tanelerinde
bir kuþun cývýltýsýnda
bir ateþin çýtýrtýsýnda
deniz kenarýndaki
kum tanelerinde
lavanta, gül, begonya
ve
tüm çiçeklerin
kokusunda
tüm eksik
susmalarda
ve
yaþanmamýþ
hikayelerde
ve
tüm harf ve sayýlarda
sayamadýklarýmda
tut dudaklarýnda
öpülmek üzere..

hep benimleydin
sevgilim..

hoþgeldin..


Sosyal Medyada Paylaşın: