Harabe ve dört tarafý nem, dört tarafý pisliklerle çevrili, Deprem maðduru sakat bir evin balkonundaydým. Burasý sabaha karþý, Karþýna alabileceðin ne varsa Düþünebileceðin bir yermiþ gibi yaratýlmýþtý sanki. Ambiyans, ne kadar new yorkta bir caddeyi andýrmasa da, Varoþ imzasýyla dolu olan bütün yerler bana göre daha içtendi. Kafam trilyon olsaydý eðer, duvarlara neler neler yazardým. Ki Odaya sinmiþ þizofren düþüncelerimin kokusuyla, Baþý dünyayla ayný orantýda dönebiliyordu insanýn. Ama iyi ki de vücudumu alkole sürmemiþtim. Çünkü aðzým 66 model chevrolet gibi eskidir. Pistonlarý kadar hýzlý çalýþamasam da Aðzýmdan hala kulaða hoþ gelen küfürler çýkabiliyor. Dedemden kalma bu alýþkanlýk iþte ... m.sumer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.