Gökyüzüne bakýyorum çýplak gözlerle. Görünmüyor elbette çünkü miyopum. Gözlükleri takýnca ki o ne muazzam bir güzellik. Iþýl ýþýl parlayan noktalar görür önce insan. Sonradan farkeder sonsuzluða baktýðýný. Sonsuzluðun içindeki umudu, güzelliði farketmez benim gibi miyoplar, Ya da gözü açýk körler mi deseydim. Peki ya umut ona koþarak gelirken, Arkasýna bile bakmadan at gibi umuda koþtuðunu zannedenlere ne demeli. Onlar mý yanlýþ yere bakýyor yoksa, Umut mu onlara gözlüksüz görünmüyor bilemiyorum. Ben mi? Umuda bakan gözlüklü adam. Sosyal Medyada Paylaşın:
hayrettin teter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.