Senan"ýn hermin ateþini kuyuya attýðý gibi attým kendimi karanlýklara kalbimin içinde deðil aðzýmýn içinde durdu kumdan kaleler hem benim sözlerim kime put oldu ki? baltaladýlar. . . . Dinle Ýsmail !
Raflarda eskimiþ bir ömür satýlýyor orada býraktým gümüþ sesimi dilimin kilitlenmiþ kapý halini bilincimin ýssýz yanýna düþen kör býçaðý biledim. Biraz büyüdüm biraz da öldüm bilmediler. . . . Bak Ýsmail !
Parmak uçlarýmda gecenin karanlýðý -Ay- tülünü indiriyor kendi yüzünden usumda ve içimde bir parlaklýk gidip gelen gelip giden ve hep beni yoklayan ellerinden yoruldum artýk. . . . Duyuyor musun Ýsmail !
Radyoda eski bir melodi çalýyor saç uçlarýmda kýrýlan bir akþam dilimde keskin bir ahh!! aklýmda; türkü tütün ve Allah.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüzgâr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.