bir kýrmýzý gül boþluðu var içimde
hiç çiçek açamayan yer yosunu yalnýzlýklarým var
hiç bir mevsimde olmadýðý kadar
yarýný olmayan med cezir düþlerim
bulutlarýn seferi var göðün maviliðinde
incecik bir çisenti yokluyor yüreðimi usul usul
hüznün bütün koþullarýna hazýrým
damarlarýmda nedenini bilmediðim bir keder dolaþýyor
aðlamak aðlamamak arasý bir kývamdayým bu aralar
*
baharlar yaþýyorum hercai ve umarsýz
her þeyi acý yanýyla öðreniyorum
hayatla savaþmak ne güzel
yeniden …
yeni öznelerle…
denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez bu
narkozsuz yakarýþlar deþiyor göðsümü
yaðmur yaðýyor boþluðundan sessiz
sonsuz bir düzlükte eriyip gidiyor
iki damla gözyaþý nasýl okyanuslar taþýrmýþ yeni öðrendim
yeni anladým gözyaþlarýna boðulunca
*
içli bir ezgi besteliyor rüzgar
sisli bir büyü düþüyor küflü mekanlarýn sýðýnaklarýna
yalnýzlýðýn tenha sokaklarýnda
elleri soðukta üþümüþ küçücük bir çocuk gibiyim
derin dehlizlere umutlar býrakýyorum
paslý çiviler saplanýyor zamanýn silik izlerine
*
redfer