Dünyalar güzelim, Nadire abla
Ne güzel kadýndýn, komþuyken bize
Taþ gibi kadýndýn, hayrandým sana
Gördüm’ ki zamanla gelmiþsin göze
Gýptayla bakardým, giderken yolda
Gözlerim parlardý, baktým’ mý sana
Komþuyken sen bize çocukken daha
Ben sana hayrandým, Nadire abla.
Her akþam dönerken evime doðru
Bakardýn sen camdan, yoluma doðru
Olmazsa bir gören, bir Allah kulu
Derdim ben, güzeldir Nadire ablam
Hayrandým, sendeki incecik bele
Diklenip yollar’ da, gittin’ mi hele
Derdim ben gelmezdir inþallah göze
Sen güzel kadýndýn, Nadire abla
Duyardým çok yerde, çýkmýþtý adýn
Derlerdi hep sana, bir çapkýn kadýn
Dediysen eðer ben, gücenme sakýn
Öyleydin genç iken, Nadire abla.
Dün gördüm seni’ de, Nadire abla
Þaþýrdým üzüldüm, ben senin için
Zamana yeniktin, gördüm de yolda
Selamsýz yanýmdan sessizce gittin
Nadire abla.
Ahmet Yüksel Þanlý er
03 Temmuz 19