kendimi bulmak için her sabah koþar adýmlarla yürüyorum býkmadan usanmadan gölün sularýyla doðan güneþi yýkýyorum
. . . . .
beni gördüðü an ýþýl ýþýl yanýyor gözbebekleri bulut ananýn haziran sýcaðýnda kederimi eritip elimdeki kýr çiçeklerine tek tek aþkýmý ilân ediyorum iyi ki parmaklarýmýn arasýndasýnýz sizi çok seviyorum diyorum öyle bir sarýp sarmalýyorlar ki hüznün çilekeþ tellerini sormayýn gitsin sanýyorum sevdiceðim gelmiþ saçlarýma kýr çiçeklerinden taç yapmýþ
bir tilkiyi çimenlerin üzerinde uyurken buluyorum ve sekiz utanmaz pelikanýn caným balýklarý yakalama telaþýna þâhit oluyorum içim tir tir titriyor yine de hiçbir þey yapamýyorum
martýlar bugün ne kadar sessiz diyorum ellerime ellerim boþlukta kalan puste_blumeye uzanýyor masum dudaklarýmla üflüyorum bembeyaz tüyden kanatlarýný -ipek gibi yumuþacýk, annemin elleri geliyor aklýma-
içimde hiç büyümeyen bir çocuk gülüyor kýkýr kýkýr kalbim ara sýra teklese de ruhum daha on yedisinde diyeeee bas bas baðýrýyorum
babamýn anlattýðý masallara inanýyorum hâlâ yeni masallar hep griye çalýyor çünkü siyahý hali hazýrda bekleyen beyazý çocukluðumun tertemiz düþlerinden çalýnan
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.