Kaybettik!

Kaybettik!

Ekmeðimizi paylaþtýðýmýz,
Birbirimizle kaynaþtýðýmýz,
Çiçekli tarlalarda dolaþtýðýmýz…
Dost diyarlarýmýzý kaybettik!

Ýksirli sularýndan içtiðimiz,
Dostane köprülerden geçtiðimiz,
Muhabbet pazarýný açtýðýmýz…
Gönül dostlarýmýzý kaybettik!

Birlikte aðlayýp, güldüðümüz,
Külüne bile muhtaç olduðumuz,
Çekinmeden kapýsýný çaldýðýmýz…
Has komþularýmýzý kaybettik!

Ýnsanlarýn sýcak tebessümünü,
Ýmecelerini, teþebbüsünü,
Dostluk ve yârân olma süsünü…
Tarihe gömdük, kaybettik!

Yalnýzlýk nedir bilmediðimiz,
“Gurbet” iller tatmadýðýmýz,
Gözyaþlarýmýzý tutmadýðýmýz…
Sýcak yuvalarýmýzý kaybettik!

Kalplerimizin sessizliðini,
Ýnsan olmanýn eþsizliðini,
Mutluluðun “en”sizliðini…
Maddeye boðduk ve kaybettik!

Allah’a kul olmanýn yâdýný,
Sevgili resulünün adýný,
Kur’an’ca düþünmenin tadýný…
Ne yazýk ki kaybettik!

Kazým Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 23 Mayýs 2019

Sosyal Medyada Paylaşın: