Güller solup gidince yerine hüzün ektim, Aþk denilen kitapta silinmez yazý oldum. Sonu hasrete çýkan umutsuz sevda çektim, Direnmeyi býraktým, kadere razý oldum.
Dalgalý sahillere artýk varamýyorum, Kaybettiðim ne varsa þimdi aramýyorum, Güzel günler adýna hayal kuramýyorum, Umutlarýmý yaktým, kadere razý oldum.
Hiçbir tabip saramaz gönüldeki yarayý, Bundan sonra ne yapým viran olan sarayý, Aklýmý yoranlarla açtým artýk arayý, Vurup kapýyý çýktým, kadere razý oldum.
Daðýttým þiirleri saða, sola saçarak, Daðlarý mesken tuttum insanlardan kaçarak, Teslim oldum geceye, beyaz bayrak açarak, Ufuklara bir baktým, kadere razý oldum.
Þafak sökmeye yakýn gözlerim yorgun düþtü, Rüyamda seni gördüm, o ne biçim gülüþtü? Yüreðim parçalandý, akbabalar bölüþtü, Eriyip yere aktým, kadere razý oldum.
Bir ömür geçip gitmiþ boþa kürek çekerek, Vefasýzý bekleyip, ona boyun bükerek, Çýkýp gitti gönülden; parçalayýp, sökerek, Yumruklarýmý sýktým, kadere razý oldum.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.