yolculuk nereye diye sormak gerek
çiçekleri topraða karanlara
kargalar üþüþüyor bak
üste çýkan solucanlara
bir hüzün çöktü içime
düþününce önceyi
o yemeye kýyamadýðýn elmalarý
altýnda yaþayan insanlarý sevgiyi
sanki ezip attýlar bahçe çiti dýþýna
aðlak toprak gözüme kaçtý
nerde umut kýrýntýsý var
toplamak istiyorum
dilde yavan kalmamalý s’öz
’her þey çok güzel olacak’
eteðimizde daha çok açmalý
sevginin olaðanüstü çiçeði
bükülü kalmamalý içimizde
yarýna kök salacak fidanlar
dümdüz edilen topraða baktým da
umut aramaya çýktým sokaða..
21. 05. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.