Anne, anne diye vardým kapýna, Yüzüme baktýn da gülerek gittin. Ulaþtýn mý þimdi cennet katýna? Bu dünyaya deðil, o’na aittin.
Bak geldim yanýna, gözünü yumma, Hayat ta, ölüm de hepsi muamma, Dünyalýk iþlerde esnektin amma; Doðru inancýnda, öyle sabittin.
Yaptýðým duada mutlaka varsýn, Cennette melekler nur ile sarsýn, Umarým orada mesut yaþarsýn, Senden önce gitti atan ve cettin.
Simana yakýþan gonca gül idi, Bu kirlenmiþ dünya sana zül idi, Yüzüne baktým da sanki kül idi, Çok beklettim diye sitem mi ettin?
Kýrmadýn kimseyi, zaten bilmezdin, El, avuç açmadýn, baþýn dik gezdin, Üç günlük dünyadan ne çabuk bezdin? Bizleri büyüttün, kendin de bittin.
Ebedi yaþanmaz bilirim elbet, Sen gittin ya artýk, burasý gurbet, Ben de geleceðim birazcýk sabret, Senden ayrýlmazdým, buna þahittin. Yüzüme baktýn da gülerek gittin.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.