EYVALLAH
Kimsenin merhameti yok
Ne içinde,býrak da nede dýþýnda
Akýl almaz bu hal,sallanýr ipin ucunda
Nasýldýk da biz,nasýl bu hale geldik
Ýpin de bir sonu var,var elbette sonunda
Bu da bir can,lütfetmiþ Allah yaþasýn diye
Bilmezsiniz belkide sizlere bir hediye
Can da bir yere kadar,tükenmez sanmayýn
Vakit geçtikten sonra,kara yazma baðlayýn
Küçük ellerimi kaldýrýrým semaya
Yalnýz yalvarýr,yakarýrým Allaha
Bitermi bu telaþe,vakit gelmeden önce
Derin bir nefes alayým,o vakitten önce
Damarlarým yumaklaþmýþ,halleri karman çorman
Kimse sormadý ki,halin nedir,nerde duman
Teselliye gerek yok,dilimde sabýr tesbih
Çektiklerim bini aþmýþ,koyacak bir yer yok
Güvercinler semada süzülüp gider iken
Ýmrenerek bakarým,kýrýlmýþ zincirleri
Bir uçtan bir uca,sendeleyerek giderken
Yürüdüðüm her yol,ya tel yada diken
Dertlidir elimde yazan kurþun kalem
Oda bilmez bazen eðri, yamuk, düz gider
Yazmaktan yorulunca,virgülü koyar geçer
Gelmiþine,geçmiþine bir Eyvallah çeker
Kanatlarým yok benim,ne kuþ nede bir Meleðim
Bende bir anadan doðma,garip bir sefilim
Deðmeyin yaram büyük,tuzda bassak nafile
Toprak derman olur,belkide bu garibe
Kendim söyler,kendim kendimi duyar oldum
Halbuki ben herkese,saðlam duvar oldum
Ne acýdýr ki,duvarlarým yýkýldý
Bencillik kostümünü,bende giyer oldum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.