BİR KIŞ GÜNÜ

BÝR KIÞ GÜNÜ

Birinci cemrenin düþtüðü
O gün
Kar yaðýyordu
Temenyeri parkýnda
Kardaki ayak izlerimle,
Ben ve çocukluðum yapayalnýzdýk

Aðaçlar bembeyazdý
Ufacýk bir esintiyle
Üzerime düþüyordu karlar
Mutluluðumu,kimse görmedi

Çocuklar gibi þendim o gün
Parkta kimseler yoktu
Yalnýzca ben
Ve çocukluðum vardý.

Çocukluk düþlerimi
Ve
Ayak izlerimi
Temenyeri parkýnda býrakarak
Bugüne yürüdüm...

BEDRÝYE SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın: