BAHARIN SİHRİ
Bahar hangi aþýðý mest etmez ki
Kucaklayan güneþi, ýsýtan havasýyla
Çiselerken tomurcuklarda, yaðmur tanesi
Öpücükler daðýtýr çiçekler, birer birer sýrayla
Ben de sevmiþ idim bir ilkbahara günü
Halen unutmadým yârimin güzel yüzünü
Güneþin þavkýyla baþka efsunludur bahar
Arýsýyla, böceðiyle, neþelidir her canlý
Sirayet etseydi baharýn getirdiði kibar
Bütün insanlar, sürekli olurdu þanlý
Bir yýlýma yeter, ilkbaharýn ilk günü
Unuturum ben kalbimdeki sürgünü
Gülen topraktan, yeþillikler fýþkýrýr
Aðaçlar, otlar, çiçekler rengârenk
Canlýlarýn neþesinden, göðüsleri kabarýr
Her nesnede bir düzen, her cisimde bir ahenk
Karamsarlýk içinde yaþýyor iken dünü
Yok etti bu vesveseyi, baharýmýn ilk günü
Yýllýk muhasebemi hep baharda yaparým
Baharýn, ruha, cesede, kattýðý ferasetle
Baharýn melteminde olgunlaþýp yanarým
Doðanýn baðrýndan çýkarým, olmam asla nefretle
Kendimi yeniden bulurum bir ilkbahar günü
Daima ilkbaharda belirlerim bütün yönümü
Sular coþar, çimen coþar, aþk coþar
Sevinçlindir, tabiatýn her bir zerresi
Her canlý cazibesini bu mevsimde yaþar
Bu mevsimde yaþanýr, aþkýn tepe zirvesi
Hayatý eskitir, her geçen günü
Yeniden filizlenir, ilkbahar günü
Ben, bahar çocuðuyum, bahar ile yaþarým
Yakmayan güneþiyle, çaðlayan deresiyle
Tabiatýn güzelliðine durmaksýzýn koþarým
Bütünleþirim herkesle, çiçeðin sevgisiyle
Sabri’yim ben, tutarým her sözümü
Doðumumdan bu yana, kaybetmedim özümü
09.03.2019-Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.