Þarkýlar Geçidi’nde radyonun baþýndayým Aþkýn frekansýnda senleyim seninleyim Hiç susmasýn þarkýmýz aðlamasýn derinden Çekemem ayrýlýðý gelemem üstesinden Öpüyorum þiirce o buðulu sesinden Ruhumu serinleten þifalý bir su gibi
Ömrümün son deminde deðilsin ki yerimde Yalnýzým yapayalnýz namlular hedefinde Hýçkýrýkla karýþýk sesin kulaklarýmda Bir hayal meyvesidir tadýn dudaklarýmda Sevginle tut kalbimi þairce yüreðinden Karanlýðý saracak þafak büyüsü gibi
Terkedilmiþ gündeyim meçhullerdeyim inan Bu ne yaman çeliþki bu ne amansýz zaman Özlemim kafa tutar hasretin öfkesine Mevsimsiz koþuyorum sevdalar ülkesine Terkimde umutlarým yorgun kýrgýn emekli Ölüme karþý giden yýlký atlarý gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hülya BASMACI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.