NE VAR, NE YOK DEMİŞSİN ORALARDA...

Yýllar sonrasý senden bir mektup aldým.

Ne zaman yazmýþsýn bilmem.

Tarihi yoktu mektubunun...

Zarfýn üzerindeki damgayý da okuyamadým.

Hani, bir adresini de býrakmamýþsýn ya!

Ne var, ne yok demiþsin oralarda...

Neyi merak ettin; neyi soruyorsun?

Her þey býrakýp gittiðin gibi burada...

Ayný parke taþlý dar sokaklar;

Ayný soluk soluða çýktýðýmýz yokuþlar;

Ayný dünya, ayný yaz, ayný bahar...

Parklarda, sokaklarda, caddelerde

Yine yabancý, meçhul çehreler...

Yine âþýklarla dolup dolup taþýyor

Üzerinde hayaller kurduðumuz tepeler.

Güneþ yine eskisi gibi doðup batýyor;

Kumrular yine eskisi gibi ötüyorlar;

Köþedeki parkýmýz yine yerli yerinde...

Neyi merak ettin; neyi soruyorsun?

Bak aþaðýdaki düðün salonundan

Müzik sesleri geliyor kulaklarýma.

Ha! Hani o küçük Zehra vardý ya...

Hani burnunu silip, saçlarýný okþadýðýmýz...

Büyümüþ be! Düðünü varmýþ akþama!

Neyi anlatsam bilmem ki sana?

Neyi merak ettin; neyi soruyorsun?

Ýþte böyle... Deðiþen fazla bir þey yok!

Sadece deðiþen bizler varýz;

Birde meçhule akýp giden zaman...

Sen buralarý, beni býrakýp gideli

Yýlar mý geçti aradan bilmem; ama

Her þey yine býrakýp gittiðin gibi burada!


..................Mustafa YÜSEL



Sosyal Medyada Paylaşın: