Yaðmur çiseliyor soðuk bir Ýstanbul karanlýðýnda Þehrin yorgunluðunu içine katýp Akýyor metalden nehiri aðýr aðýr Ýçine kattýðý bütün bedenler Bu aðýr kasvette siliyor kendilerini. Öfkenin kýrmýzýsý geceyi aydýnlatýrken Kötülükler ortaya çýkýyor birer birer Geriye kalan tüm duygular kayboluyor Nehrin birden hýzlandýðý yerlerde Ölümün korkusu kaplýyor Metalin içinde unutulmuþ bedenleri Zaman ise bir türlü akýp gitmiyor Yakýnmalar, beklentiler, hayaller Bu sýradan Ýstanbul nehirinin içinde Küçük halkalarla kaybolup gidiyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
SeaNaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.