SENSÝZLÝKLER ÝÇÝNDE KAYBOLUÞLARIM (4)(SON)
Biliyordum birgün bana geleceðini,
Ve her geçen gün bekliyordum biraz daha özlemle,
Seni tekrar gördüðüm gün,
Baþlýyacaktým hayata sevinçle..
Þimdi sen varsýn yanýmda,
Ellerim ellerinde ve sýcacýk,
Aþk þarkýlarý söylüyoruz birlikte,
Kalplerimiz alev alev yanmakta..
Yaþamak þimdi güzel,
Sen varsýn seninleyim,
Ruhum her an her dakika,
Sevgilerin en yücesiyle dolup taþýyor,
Ve ben mutluyum her þeyden öte..
Ne güzel deðil mi? Sevmek ve sevilmek,
Hele saatler boyu seninle olabilmek..
Seni duyabilmek,seni görebilmek,
Ve sýcaklýðýný hissedebilmek ne güzel..
Dudaklarým kýpýrdamadan,gözlerine bakýp,
Gözlerine bir þeyler söylemek,
Ve saatler boyunca ruhumun en ücra köþelerine kadar
Seninle dopdolu olmak ne güzel,
Bütün bu gördüklerim hissettiklerim hayal mi?
Yanýmdamýsýn sen gerçekten,
Rüyadamýyým yoksa ben..
Ama ellerinin sýcaklýðýný hissedebiliyor,
Kalp atýþlarýný duyabiliyorum..
Gerçeksin sen gerçekten..
Sensizlikler içindeylken ben,
Rüyalarýmda hep þu anki gibi seninleydik,
Hiç ayrýlmak istemezdim senden,
Uyanýnca rüyamdan,
Kalbim dolar taþardý ýzdýraptan..
Þimdi çok þükür sen varsýn yanýmda,
Gündüzler ve geceler hep ayný.
Seninle olduktan sonra her þey güzel,
Hayat güzel,sevmek güzel,yaþamak güzel..
Güneþin ýþýklarý pýrýl pýrýl bak,
Sabahlar sevinçle dopdolu,
Gündüzler ayrý bir güzel,
Geceler bir baþka güzel..
Kalbim seninle olmakla
Artýk mutluluðun en yücesine ulaþtý,
Ruhumun ilahi aþkýsýn sen,
Senin olmak her þeydende güzel..
(BÝR ÖMÜR BOYU SENÝ SEVECEÐÝM)
NÝL NÝLGÜN HAKVERDÝ(NÝLTÜRK47)