‘elinin elime deðmeyeceði ., ortasý mayýn tarlasý bir masa baþýnda’ yeni þiire iþte bu dizelerle baþlayacaðým diye söz vermiþtim sana… hani sen þarap içecektin ben de raký ve araya karýþýk þiir salatasý kalemleri suyuna banýp ., sýrayla bakacaktýk salatanýn tadýna iþte böyle baþlayacaktým þiiri yazmaya…
(bu arada karanlýktan çýkar ve körlüðü bilenmiþ makasý eline alýr karamsarlýk tanrýsý …,) . . ,
albümdeki resimlerin suskunluðu gibi dalarak gözlerimizin içine her yeni þiirin öznesi biz olacaktýk ., dizelerde yer açýp kendimize… tabi bunlarý sana söyleyememiþtim ama arkasý böyle gelecekti çünkü ayný tutkuyla baðlýydýk ikimiz de ayný renklere maviye ., gökyüzüne ve denizlere…
(ve tam ortasýndan kesmeye baþlar ., gökyüzünün ve denizlerin masmavi örtüsünü…,) . . ,
sonra bir deniz kýyýsýnda yürüyecektik hafif sarhoþ adýmlarla sen birden dans etmeye baþlayacaktýn eteklerini uçura-uçura… iþte tam da o sýrada býrakarak elimden kaðýdýmla kalemi kumlarýn üstüne kumdan bir þato yapacaktým ‘bana’ çocuksu tutkuyla seni., içimde saklamaya…
ama unutmuþum., bu havada böyle heyecanlara yer yoktur tam doruða ulaþtým derken çekiverirler aþaðý., yüreðin tutuþur… daha yazýlmadan biter þiirler ., hiç yaþanamayan her þey gibi yüreðinde sakladýðýn bütün kuþlar yüreðinden vurulur bilemezsin hata kimdedir., kim suçludur…
(her damlanýn içinde yüreðinden kurþun yemiþ bir kuþ ölüsü., hiç ölmediðin kadar ölürsün….)
. . .
Þimdi bir deniz kenarýnda ayaklarýmý karþýmdaki sandalyeye uzattým … Gözümün önündeki masmavi manzaranýn resmini yapýyorum … Ýçinde kuþlar havalandýrýyor ., uzaklardan kulaðýma gelen kahkahalarý ve az ötede kumlar üzerinde biri dans eden ., diðeri kumdan kale yapan iki çocuðu yerleþtiriyorum… Ve dolu kadehimden bir yudum raký içip yanýndaki boþ þarap kadehine gülümsüyorum… Ýþte böyle canýmýn içi ….
CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.