görüyorum göremediðimi çatýrdýyor ipin maziye gidiþi bir nefeslik ölümdü aslýnda kader, bilemedim uzatmalar diye de bir þey de varmýþ meðer,
zaman kýsraklarla ölçülmüyor ki kuþ bakýþý bakmak lazým arkasýndan göremiyorum göremediðimi sancýsý vardýr belki avuçlarýný ovuþtururlar iken dünler,
denilen her þey mahkumiyete gidiyor diller dökülmüþ küllere titreyen umudun gözleri kan çanaðý göremiyorum göremediklerimi merakým bir tek ben miyim acaba,
sustalý çekilmiþ tüm sükunetlere intihara zorlanmýþ kelimeler heceler ise gece karanlýðýna köprü göremiyorum görsemde bir tutam çay var mýsýnýz demlenmeye,
arzu hayal benimkisi kaþlarýný çatmýþ alýþa gelmiþlik göremiyorum göremiyorum sanki istiyorlar da görmemi sanki hem körüm hem ama karanlýk zindanda çömelmiþ bekliyor bekliyor bir ýslýk ötsün diye ah bir de bilse ne gelecek baþlarýna...
* Berlin,28.12.2018 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.