Sen kederi mey edip, tiz türküler dinlerdin
Bense seni düþünüp, yürüyordum sahilde
Gonca güller dururken, dikenlerini derdin
Ben, aþk hazzýna erdim, bana gülmeyen gülde
Yýllar sonra yeniden, sevmeyi tattým sende
Geceler boyu gönle, hüzün yaðdý sayende
Bir seda duyulmadý, kol kýrýlýrken yende
Ruhum çýðlýk atarken, kapkaranlýk o tülde
Gercek sevmeler zordur, dünya hazzýndan ýrak
Sonunda galip geldi, sineyi yakan firak
Herkes vefadan uzak, nereye bakarsan bak
Sonunda bir hiç kaldý, göðe açýlan elde.
Semtine uðramasýn, baþlarda esen hüzün
Buluta bulaþmasýn, güneþe dönük yüzün
Umudun yollarýnda, mavide kalsýn gözün
Baþýn göklere deðsin, yürüdüðün o yolda.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.