Yakarış
Ben ölürsem kimse üzülmesin
Bende üzülmez oldum artýk ölümlere
Bende aldýrmaz oldum ölüme
Kim anladý beni desem herkes ben der
Ama bende derim!ki kimse anlamadý
Genç yaþta sýkýntýlar içinde bir hayat
Ýsyaným Allahýma deðil kullarýna
Ben ölürsen kim üzülür kiiii..
En fazla kýrk gün sürer
40’ dan sonra kýnalar yakýlýr
Düðünler dernekler yine olur.
Anamý soranlar þimdi aðýt yakarlar
Babamý soranlar baþlarý öne eðik iyi biriydi derler
Hepsi bu kadar…
Kim öldü de yaþam düzeldi ki benle düzelecek
Çaresiz ‘ce soðukta kalmýþ bir kuþ gibi içime kapandým.
Ýsyan edemedim kimseye dilenci sanýrlar diye
Yardým edin bana diyeme’dim gururumdan
Çaresizce kala kaldým.
Dünyada her þeyin çaresi vardýr derler ya
Onurumun ve gururumun caresi ni bulamadým.
Ýstedim mutlu olmak paradan yana deðil huzurdan yana
Dermanýný bulamadým mutluluktan yana.
Ýnsanlarýn yüzüne güler oldum
Kimseyi kýrmamak adýna mücadele ettim.
Hep neþeli ve sevinçli göründüm
Ama içim sýzlarken yapa yalnýzdým.
Hayat bu iþte çaresiz.
Hayat bu iþte .. acýmasýz
Hayat bu iþte kim kime dum duma
Hayat bu iþte ,gerçek olan ölümm’ den yana ?
25.05.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.