içinde gözlerim..

baðýrrr! çaðýrr!
þehir þehir
duymak istemiyorlar
kulaklarýnýn dibinde
ya da en derinlerinde
fark etmiyor...

görmemiyorlar
ve bir daha da görmek
istemiyorlar...

-gök
yüzünden
düþen
insanýn halidir bu..

tutup bulut versen
bir demet
yüreði yerin dibinde...

çek!
parmaklarýný
dayadýðýn dudaklarýndan
öptüm/öptüm..

ve bulaþtý
her yerime
o bilindik lekelerin.

alnýmýn tam ortasýndaki
mühür
kalbimin gölgesidir
sevgili.

ya ra ba ha ne...

silemediðimiz kaderlerin
çizgilerine bastýk.

oynarken.

býrakýp kaçarken insan
bir þeyi
aslýnda dönüp
hep arkasýna bakýyor...

/acaba peþimden geliyor mu?/

otur
oturduðun yerde...

kimse beni
senin gibi sevmiyor.

sen bana bakma
kelimeler devriliyor
üstüme

kýrýlýyor kanatlarý
meleklerin ki
uðurluyorum üstümden.

gözlerimden.

martý konuyor her yerime.

surat asma...
kedilerin yaþadýðý bir çaðda
martýlar diyorum.

" gün batýyordu hatýrlýyorumda
martý telaþlarýndaydý insanlar"

tutup atacaðým kendimi
bir marinaya demirler/
gibi
bakma birden/
birden kapalý bütün kapýlar...

çekip gidiyorsun yine/
dudaklarýnýn saçaklarýndan
düþüyor
bütün sözler...


küs bulaþtýrýyorsun
kýþa/
biliyorsun...



(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: