UMUT

Hayat birçok mevsimi, ömürden söküp aldý
Çocukluk, gençlik derken, herþey mazide kaldý
Þimdi gözler uzakta, akýl yollara daldý
Asýrlýk çýnarlarda, yaslanýp yaprak döktü
Umudu tükenenler, þimdi boynunu büktü.




Kâh umuda tutundum, kâh huzurla yaþadým
Koskocaman dünyada yokuþlarda susadým
Hançerleri yâd edip, yaralarý kaþýdým
Ýsyan edip daðlara, sular tersine aktý
Umudu tükenenler þimdi boynunu büktü.




Gri bulutlar ile, yol alýrken meçhule
Gönül meftun olmuþtu, yabanda açan güle
Nefesim tükenmedi, ilkbahar gelsin hele
Ayrýlýðýn ateþi, artýk sineyi yaktý
Umudu tükenenler þimdi boynunu büktü.



Ahmet MORAN
(25 Ekim 2018)
Sosyal Medyada Paylaşın: