ARTIK HÜRSÜN

Artýk hürsün…
Zindandan kurtulan kiþiler gibi,
Kafesinden ayrýlan kuþlar gibi,
Deryasýna ulaþan balýklar gibi hürsün.
Gayrý dilediðin yere gitmekte,
Ýstediðin þeyi yapmakta özgürsün.
Uç hadi,
Uç ki kanatlarýn fýrtýnalarý görsün.
Yüz hadi,
Yüz ki dalgalar sana eþlik etsin.
Durma kaç hadi,
Kaç ki bendeki esaretin bitsin.
Zaten sen beni hiç sevmedin ki.
Tek bir gün bile;
Beni kendinden bilmedin ki.
Hep bir yüktüm sýrtýnda,
Kurtulup atman gereken.
Hep bir engeldim önünde,
Yýkýp geçmen gereken.
Bu yüzden ne yapsam sana yetmedi.
Hiçbir þey senin için,
Bir anlam ifade etmedi.
Yerine kendimi ateþe atsam da,
Fýrtýnalara siper olup savrulsam da,
Dað gibi dalgalarý kýrsam da,
Zerre kadar umuruna gelmedi.
Hadi git…
Ardýndan gelirsem,
Kendime adam deðilsin derim.
Bir damla gözyaþý dökersem,
Gözlerime kýzgýn mil çekerim.
Hadi git özgürsün iþte…
Senin beðenmediðim bu esareti,
Ben senin yerine de çekerim.
Senin hiç bilmediðin hasreti,
Ben ikimiz için de çekerim.
Lakin bilesin ki;
Dýþarýda mevsim her zaman yaz deðil.
Kýþ olunca anlayacaksýn,
Esaret sandýðýn bu yüreðin,
Senin için yaptýklarý az deðil…

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: