bizi söyleyen o mahur þarkýlar misali teni tenime hüzzam, feri ferime beni rast eyleyen ahh.. o çeþm-i derya gözlerin ki, bir notalýk figaný nefesimin sazendesiz, peþrevsiz sorgusuna sualsiz müebbedidir yar…
ahh...o gözler, hani beni benden çalaným iliþtikçe derinliðinde kaybolanýmdýr mavisine, yeþiline dalga olup dövmeye görsünler bir kere sahillerimi o gözler ki, iç çekiþlerimin en “ahh”, öksüzlüðümün de en çoðul halidir
sazý da, sözü de sen ol ol nef(e)sime hançer bir namelik gülüver bir hanelik ömrüme bakma kapýmýn da zühd haline, viranýna çat kapý da olsa gir artýk, giriver aþk-ý dergahýma
kimse artýk sen deðil kimse artýk kimse deðil bir yudum yaþam, bir yudum aþk madem hayat ilikle artýk ruhunu ruhumun segahýna gel gir günahýmýn en üryan sevabýna, gel ki, yudumsayarak ta olsa tapalým, tapýnalým mabedinin o billur inancýna…
ilhanaþýcýekimikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.