BEN
Sessiz bir sevdanýn sonunda kalan,
Tek damla umudun naaþýyým ben,
Yetim bir sabinin dününde kalan,
Karanlýk rüyanýn en baþýyým ben.
Kirlenmiþ gömleðim sevda kanýyla,
Tükenmiþ yüreðim dört bir yanýyla,
Yaþanmaz bu hayat hiç bir anýyla,
Maziden süzülen göz yaþýyým ben.
Ay karanlýk gece vakit geçmiyor,
Talih denen lanet beni seçmiyor,
Kapanmýþ kapýlar kader açmýyor,
En derin uykunun kem düþüyüm ben.
Sina çöllerinde garip delinin,
Issýz tepelerde çoban yelinin,
Mürþidin elinde piþmiþ velinin,
Çektiði çilenin yoldaþýyým ben.
Katran olsun varsýn bir yudum suyum,
Deðiþmem ben asla ne isem oyum,
Mirastýr gönlüme bu güzel huyum,
Gönül sofrasýnýn dert aþýyým ben.
Cihan BERDÝBEK
28.09.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.