Her sabah erkenden Birkaç þirin Yaðmur Kuþu Konup verandaya, ötüyorlar biteviye Ama bu kadar da olmaz ki… Uykumu bölüyorlar gevezelikleriyle…
Ahdettim Onlara adýný ezberletmeye Olmadý… Öðretemedim ne yaptýmsa Ünsüz harfler tamam da Ünlüleri ünleyemediler nedense Þaþýrdým doðrusu Ne var sanki Altý üstü üç beþ hece… Utandýrdýlar beni Gölge düþürdüler kaç yýllýk mesleðime Adým çýktý beceriksiz öðretmene…
Geçen gün gelip Bahçemdeki erik aðacýnýn tepesine Dönüp durdular delice Sonra indiler yere Vedalaþmaktý niyetleri besbelli Ya da özür dilemeye… Birer öpücük kondurup gagalarýna Uðurladým ötelere, sevgiyle Azat ettim kuþlarýmý kendimce… Yanýna gelirlerse boþuna arama öyle Ayaklarýna mektup baðlayamadým Mektup benim yüreðimde… /
Naime ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.