Darağacında Bir Şiir

Bugün, bir þiiri daraðacýnda gördüm
Baþý göðe erecek kadar dik
Yüzü güneþ kadar aydýn,
Su kadar berrak…
Ýçi sevda dolu,
Ýçi Barýþ,
Ýçi umut
içi týka basa yaþamak...
Elleri ekmeði andýran,
Bakýþlarý fýrtýnalar dindiren
Ölümü utandýran…


Bugün, bir anneyi gördüm
Gözlerine derin derin uçurumlar kazýlmýþ
Yüzüne hüzünler çizilmiþ,
Yüreðine en acýsýndan þiirler yazýlmýþ…
Aðzýný býçak açmaz
Dili dudaðýna yabancý,
Ruhunda öldüresiye bir sancý
Ýçerisi tufan, içerisi kýyamet,
Kirpiðini gözyaþlarýyla yýkayan
Umudu bir mum misali sönük
Yaþamaya,
Hayata sýrtý dönük…


Bugün, bütün þiirler yasta
Ölümü sundular altýn bir tasta
Çocuklar,
Çiçekler,
Kuþlar kederden hasta bugün
Bugün...
...


Þimdi, ben hangi þiirin açsam kalbini
Yara bere içinde,
insanca,
Özgürce yaþamayý arýyor bir þiir,
Bir þiirin içinde…


Bugün bir þiir astýlar,
Gördün mü?!...


S.U.


Serkan Uçar


08.09.18

"Gönül isterdi ki o þiir asýlmasýn daraðacýnda ve bu þiir doðmasýn hiç. Zira, bir annenin hüznünde, acýsýnda misafir olmak, hele ki ikâmet etmek kadar zor bir þey daha yok, yýllar geçse alýþamýyor insan"

Sevgiler, þiire yüreðiyle dokunan herkese...
Sosyal Medyada Paylaşın: