UĞRUN UĞRUN

Gözyaþlarým mendillerle vuruþur;
Kadehlerim kadehlerle yarýþýr;
Saç-sakalým birbiriyle karýþýr;
Sende birgün uðrun uðrun gidersen…

Gecelere kör karanlýk katarlar;
Yusuf deyip kuyulara atarlar;
Umudumu taksit taksit satarlar;
Sende birgün uðrun uðrun gidersen…

Ocaðýmda dert çýrasý yanacak;
Kirpiðimde deniz-derya donacak;
Dallarýma gamlý baykuþ konacak;
Sende birgün uðrun uðrun gidersen…

Yerim yurdum viran olur yýkýlýr;
Ardýnsýra türlü aðýt yakýlýr;
Yollarýna melül melül bakýlýr;
Sende birgün uðrun uðrun gidersen…

Kurur baðým evlek evlek sularým;
Yaralarým taþ-topraða belerim;
Kuzun olur ardýnsýra melerim;
Sende birgün uðrun uðrun gidersen…

Gitme canan, can evimden vururlar;
Diktiðimiz menekþeler kururlar;
Yalan mýydý der, konuþur dururlar;
Sende birgün uðrun uðrun gidersen…

Ne kahrým tükenir ne de iþkence;
Mezar taþým kapým çalar her gece;
Ölüp ölüp dirilirim sadece;
Sende birgün uðrun uðrun gidersen…

Ýflah olmaz dertler gelir baþýma;
Bugün, yarýn ölüm düþer peþime;
Azrail’im çadýr kurar döþüme;
Sende birgün uðrun uðrun gidersen…

Ali ALTINLI – 05.09.2018
Saat:14:28

Sosyal Medyada Paylaşın: