eksilen gecelerden bir türkü yükselir
gönlüm içre vurur titreyen ses
soluðuma bir ayaz oturur
üþür hederim...
dipsiz kuyularýn sarnýcýnda ýslak bir ip olur gözyaþým
bölünür baþýmýn içinde o sancýnýn resmi
çoðalýr
çoðalýr
deniz desem deðil dað desem hiç deðil
bir nehir
alýr gider gölgelesini bende unutan her hatýrayý
ay gelir göðümün ortasýna
saplar ucu dürtelenmiþ sözcükleri bir bir...
perdeler çekilir
karanlýða daðýlýr ezik bir karanfilin keskin kokusu
ben dilimde o türkü yanýðý artan naðmelerden gülüþler toplarým
aynalar çatlasýn diye
aynalar ki
çatladýkça çoðalan keder yüzlerine hem dert hem ilaç niyetine...
YILDIZ