köpük

//
.
.
.


hayat
kabuk baðlayamayan tuzdan yürek
aþk için biraz sen biraz da ben gerek


kokun diyorum
pusulalaþtýkça nefsime
korsanlaþýyor dümeninde aklým
güvertemde çarpýntýlaþtýkça an
ambarlayasým geliyor inan her zerreni


griye çalsa da mavisinde zaman
dalgasý ipek olan denizin rüzgarý köpük olur
serpintileþtikçe terin tenime, terim tenine
yelkenleyesim geliyor inan her nefesini…
.
.
.
//



ilhanaþýcý

Sosyal Medyada Paylaşın: