þimdi uzansak bir taþýn suya bakan yamacýnda
gitarýnda akdeniz
ayaðýnda sakarya
saðým söðüt
solum sen
saçlarýnda rüzgar
gölgesinde ben..
söz, senin olsa sonra
bestesi bana kalsa
ki bana kalýrsa her notanýn rotasýyla bize açýlan yelkenden
nakarat yapardým kendime
ah çok afedersin
iki elini beline koyan bakýþlarýný yerim senin
bu aþ’k çok piþti sanki
az su katayým dedim
..
nerede kalmýþtýk,
ha evet
taþa uzanýp gitar çalarken sen
söðüdün gölgelediði ateþin eteðini sudan sakýnýp
kül mayasý çalacaktýk
kedi düðümüne
sen bana bakma güzelim
kuþlara bak da ilhamýn gelsin
þimdilik bu kadarcýk yeter diyelim
çoban ateþi, kývamýna gelirken
gözlerinde topladýðým çalý çýrpý
balýklardan arakladýðým pul
koleksiyon
biraz naz
az biraz sus
uyluk kemiðine üþüþürken rüyam
ve dudak payýný býrakýrken arzun
kes sesimi
nefesinle
çekirge sesine eþlik eden
ikindi vaktine müteakip
alýver beni iç’ine..