Kimseye deðil, sana söylüyorum Sen bilirsin kendini Okuyunca uzun uzun düþünürsün Aylardan haziran olmasýna raðmen Yaðmur baþladý baþlayacak gibi Rüzgar odamýn perdesini havalandýrýyor Yanan mum sönmek üzere Bu akþam ansýzýn avuçlarýna Dökülecek inci taneleri gözünden Aklýna gelipte kaldýramayacaksýn ellerini Utanacak,üzüleceksin Çekeceksin gözlerini gecelerinden Gri renge boyanacak o terleyen ellerin Kulak ver bana Sen,seni düþleyen kurtlardan kurtul Sonra,günah alnýna iþlenmesin Uzak dur sana uzanan kirli ellerden Söylediklerimi nasýl algýlarsan algýla Ýstersen parçala yüreðini Ýhanet isterse çöreklensin ruhuna Etrafýnda akbabalar olsun istersen Yollarýn dikenli olsun Kanasýn ayaklarýn istersen Sana yazýp gökyüzünü izliyorum arada Gördüðüm son günü düþündüm Sarýldým sana gözlerimle Ilk defa paramparça ettin içimi En derinden Ölümün soðuk sesini duydum Yaþanmýþlýklardan arta kalanlar bile Bitirdi benim hayatýmý Yaþýyormuyum Bende anlamýyorum Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.