NE GÜZEL İNSANLAR SEVMİŞİM BEN
(Neyzen Tevfik sarhoþ olduðu bir gün kalabalýk bir caddeden geçerken
Aniden baðýrmýþ:
Ulan orospu çocuklarý.
Yoldaki herkes bir anda neyzene dönmüþ.
Neyzen: Ne kadar da çokmuþsunuz. . .
Ahh caným Neyzen Tevfik Siz o kalabalýðý bir de bu zamanlarda görebilseydiniz!)
Oysa ne güzel insanlar sevmiþim ben
Hem öyle böyle sevmek deðil bu
Sevgilerin en eskimezi en görkemlisi
Ve RUHUMA en yakýþanýyla
O çocuk kalbimin çok derin köþelerinde saklamýþ
Aklýn ne olduðunu anlamadýðým yaþlarda
Kazýmýþým Onlarý akýl daðarcýðýma…
Öyle ki;
Süre gelmiþ bu sevgiler taa o günlerden bu günlere
Rotasýný hiç þaþýrmadan
Çýkýp derin okyanuslardan
El deðmemiþ sonsuz maviliklere
Gökyüzüne süzülmüþ…
Nasýl da güzel nasýl da doðru ve yeri doldurulamaz
O denli önemli insanlar sevmiþim ben...
Kendime olan saygým güvenim ve sevgim de
Belli ki bu yüzden…
Yaradan’ nýn hiçbir ülkeye ve o ülke toplumuna
Asla reva görmediði bu dehþetli bu korkunç
Ve baþ edilemeyen sayýsýz belalardan ben;
Yaradan’ýn bazý toplumlara
Gerçek lütfu olduðuna inandýðým
Bu güzel bu özel ve bu bilge insanlarýn
Ruhuma þifa veren nurani ýþýklarýna sýðýnýyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.