. (Veysel’in Anýsýna)
Toprak anadan aldý
gül rengini
kýzýl kýyamet kýrmýzý
alev alev aldý
fütursuz sarý, mahçup pembe
siyah, beyaz
portakaldý.
Aþýk Veysel’in kara topraðý;
menekþe, lale, sümbül,
karanfil, zambak,
erguvan, leylak
bazen de kekik
ýtýr kokardý.
sular çekildiðinde
göz kamaþtýran tuz,
bahar mevsiminde
rengarenk çiçek,
arý kovanýnda baldý
sisli ufuklar; umudumuz-geleceðimiz
gökler; özgürlük, çýrpýnan kanattý
ayaðýnýz yere basýyorsa þayet
toprak;
renkti kokuydu heyecandý
her an
yaþamaktý.
kara toprak
ana toprak
toprak ana
tüm zamanlarda
aþktý.
Celal Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.