ŞANIM ALMIŞ YÜRÜMÜŞ BİR KEZ GÖNÜL TEKNESİNDE...

Þimdi uluyan geceden çaldýklarýmý
Asýyorum,
Tepesine ifþa ettiðim
Dünyanýn da sesine
Minvalinde çekili tetiðin
Azamet yüklü kuramlarýnda
Solan çiçek nazarý
Belki gecenin nefsi
Soluksuz kalan nefesi.

Yazmakla iþtigal bir perde daha kapanýrken
Sýzlayan iç sesi ölümün:
Kuruyan dizelere serptiðim
Hüzün balyalarýna basmasýn sakýn:
Adabýmla, edebimle
Can çekiþen geceye son ikramým
Yine perdelenmiþ ömürden sýzan
Üç beþ sükût yüklü gözyaþý.

Adým yok
Namerdin listesinde;
Þaným almýþ yürümüþ bir kez
Gönül teknesinde:
Azapla yýkanmýþ ruhumda
Serzeniþin son feryadý adeta
Ömürlük telaþým.

Nakþeden sihri umuda dair;
Bakir cümlelerimde
Kuru sýký tebessümüm,
Toplarken geçmiþi
Yâd ettiðime biat
Ölümü rötuþlayan
Cafcaflý cümleler
Düþtüðüm deðil peþine
Bilakis
Haþmetli acýlardan
Aþýrýyorum gýyabýnda
Nöbete durduðum
Beþinci mevsim gardýnda.

Aslýnda isyanlarýn
Ve Allah katýnda
Bir zerreden daha aciz
Sersem benliðin
Tükettiði hüznü yâd etsem
Günlük reçetemde
Bir doz da mutluluk ýsmarladým kâinata
Gelip geçmeden
Afakî sýzý
Anlýk belki sona dair
Ölümün kýrbacý.

Sosyal Medyada Paylaşın: