Zaman, servet ve umut yitirirken önemi. Kana doymamýþ toprak, çektikçe çekmiþ demi
Ufak bir beden gördüm, kalmýþ tas da mamasý Dikiþ tutmuyor artýk bu insanlýk yamasý
Kimi kaçmýþ terliði, kalakalmýþ eþikte, Kimisi de can vermiþ büyüdüðü beþikte.
Dünya övünür durur güzellik muradýnda Þeytan huzura gelmiþ kan ve ölüm tadýnda
Her duvarda kalýrken mermiden, kandan bir iz Dolaþtýkça ürperten her kapýda farklý giz
Çöreklenmiþ mezalim karabasan misali. Bakýyor her enkazdan, Hasan, Hüseyin, Ali...
Çocuk sesleri susmuþ bahçeler mezar olmuþ, Çok yaþamýþ belki de ömrü bergüzar olmuþ..
Mahþeri kalabalýk herkes bir yana kaçar.. Bomba yaðarken gökten yürekler buruk, naçar...
Ölü þehirde bir ses yankýlanýr aniden.. Bir çýðlýk susar bin ah ayaklanýr yeniden...
Son nefesinde bile getirirken þahadet.. Esirgeme rahmetin, ya Allah ya Hay meded. Yazan; Selma ÇANAKÇIOÐLU 9 Haziran 2018 Cumartesi Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.