zamanýn örsünde ruhumu dövüyor rüzgar anlamadým kurtulmamý istediði sen misin
þiirlere gömüyorum içimde öldürdüðüm kentleri parmak izlerimi yaðmura emanet ederek ki kim düþer içime beni bulmak için
yazýlý bir kanýt býrakýyorum çarmýha çiçek açtýran kadife bir gecede ve karanlýk elleriyle kapatýyor gözlerimi içimde çýrpýnýyor durmadan yarasa çýðlýklarý sana giden düþleri bulmak umuduyla
ey aþk uçurumun kucaðýnda sallanan sesteþ bir kelimeyi senin için saklýyorum yarýnýn çekmecesinde beni kaybedersin diye
seni besteliyor ömrümün ortasýndan geçen nehirler ellerindeki yayý þah damarýma sürterek
gidenden geriye gitmek isteði kalmýyor oysa yazýyý var eden kalemdir umut yaratýrken eriyip tükenen
01:32 31/05/2018 ali rýfat arku istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.