ZÜLÜFNAME
Baþýma taç yapýp taþýrken seni,
Elveda demeden terk ettin beni.
Ýlk önce bir iki kaçamak yaptýn.
Sonra ebediyen beni býraktýn.
Birlikte çýkmýþtýk hayat yoluna.
Nelere katlandým senin uðruna.
Her telini tek tek sevdim okþadým.
Ýtinayla tutup bir de kokladým.
Sana feda etmiþ iken kendimi,
Anlatmadýn bir gün bana derdini.
Hangi mel’un girdi senin aklýna?
Düþüp gittin rüzgârlarýn ardýna.
Yokluðunda acý çektim kývrandým.
Öyle çok sevmiþtim; sana hayrandým.
Çok bekledim belki dönersin diye.
Anladým dönmüþsün bir hercaiye.
Býraktýðýn birkaç aný vardý ya?
Onlar da aðardý, düþtü yarýya.
Ýstemem mutlu ol, yerlerde sürün.
Benden beter olsun en güzel günün!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.