çürüdü yüreðim sensiz dalýndan kopan yaprak gibiyim saçlarýndan esen rüzgarla sür ömrümü parça parça daðýt bilmediðim þehirlere izim kalsýn kaldýrým taþlarýnda çýplak ayaklarýnla bas acýmadan üstüme gücenmek mi benim ne haddime gurbet gördüm gözlerinde döndüm durdum sensiz gözlerim acep neden gülmeye ne gerek vardý sebepsiz gitmene gel gör beni derim kalmadý derman bedenimde yok sensizliðe bir çare gel ey gündüzüme güneþ,geceme hilal olan sensiz geceleri sar beni 28 yýldýr uðramaz oldun dünyama senli dertlerimi anlatýyorum bizi yaradana düþünmeden kaç gel ömrümü verdiðim SERHAT’ ýna...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİRbaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.