Kara Gözlüm
Sen kýþta mý kaldýn be kara gözlüm?
Bu çöl sýcaðýnda üþür durursun
Ervahtan nikâhlý dünyada sözlüm
Dalda yaprak gibi sessiz kurursun.
Ýstekler arzular bu toprak tende
Aþktaki maharet inan ki bende
Vuslata koþtukça firak var sende
Canan sevdiðimden kalbe vurursun.
Güvendiðin endam gençlik bitecek
Dün yarýn arasý günü itecek
Zaman geldiðinde baykuþ ötecek
Sana yalvardýkça dudak burursun.
Beden yaþlanacak üzüleceksin
Evden dýþlanacak büzüleceksin
Mezar baþlanacak çözüleceksin
Yalnýz kurt misali bir gün ulursun.
Sanki mart kedisi çýkýnca dama
Karþýlýk vermedin büyük sevdama
Halbuki güneþle doðdun odama
Ah etmem korkarým belki bulursun.
19.04.2018
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.