ÖLÜRKEN ANLAMAK ...

Anca bu kadar hasarlý çýkabilirdi ruhum
Senin þiddete eðimli kalbinin odalarýndan
Terketmeye çalýþtýkça ben, bir demir parçasýyla tuttun beni göðüs kafesimden
Aldýðým her nefeste varlýðýný hissederken
Ruhum hiç yokmuþcasýna gizlendi soðuk kapýlarýn ardýna

Bir nefes..
Nefesimi keser gibi çullanýnca üstüme
Elimden geleni deðil, içimden geleni yapmak isterdim aslýnda
Hemen oracýkta tutup öldürmek esas katilimi

Yapamadým..
Kaç kez kaçtýysam senden, yine senin yoluna baðlanýnca yolum
Ve ne zaman seni unutmaya meyillensem
Bir kuþ deryasýnýn beni öldürmeye yemin ettiðine þahit olduðumdan
Yapamadým..

Aslýnda kafesin kapýsý yarý açýk olsaydý,
Sesinin gelme mesafesinden hesap edebilirdim uzaklýðýný
Ve kaçabilirdim belki de ellerinden
Uzaklarda bir sahil kasabasýnda
Yeni bir yaz yaþayýp, kýþýmý da sana hatýra býrakýp uzaklaþabilirdim aslýnda

Ama yapamadým..
Ben ne zaman kaçmak istesem
Yine sana kavuþtu ayak parmaklarým
Ne zaman aðlamak istesem
Yine omzuna düþtü, akýlsýz baþým
Anladým ki ben, senden kaçarken
Aslýnda yine seni bulmuþum..
Farketmedim deðil aslýnda..

Ama farketmek için
Oldukça geç kalmýþým...


Burcu KURT✌✌
Sosyal Medyada Paylaşın: