ne kadar da yaklaþmýþtým uzaklýðýna...
her þey sana bir gül getirmeyi isteyiþimde baþladý
cenneten koparýp...
törpülenmiþ kömür elmaslarý gördüm önce
uzunca yürüdüm
sað bacaðým yukarý doðru çýkarken
sýrtýma vuran aðýr sýcaklýk
terletiyordu ense köküme kadar
gözlerim tonlarca aðýrlýðý üstünde tutarken
kapanmamasý için nefes almýyordum adeta
kesilmiþ aðaç oluklarýnda ki kan izleri
bana taze sýcak çöl topraklarýný hatýrlattý
hiç bu kadar kýsa bir an yaþamamýþtým
sersemleþtikçe unutuyordum ellerini
yetiþtiremeden cennete
güzelliðini
nefesini...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.